Human Design to nauka opierająca się na doświadczeniach astrologi wschodniej, chaldejskiej, chingu oraz najnowszych odkryć z dziedziny manifestacji świadomości i psychologi rozwoju osobistego.

– Dzień dobry panie doktorze, może Pan mi pomoże.

Czuję, że wszyscy mnie wykorzystują

Żadają wiele, czasu nie szanują

Za niewolnika mnie uważają

Gdy skończę jedno, nowe dokładają

Już dłużej nie mogę, chyba eksploduję

Kogoś tam pogryzę, coś zniszczę, zepsuję

Frustracja, znudzenie, brak sensu i celu

Jedyna zachęta to forsa w portfelu

Chciałbym chcieć, nie mogę

Muszę zrezygnować, wyjść z roli ofiary

Przestać czas marnować

-Mhm, widzę, że się trochę nam tu Pan pogubił.

Czy Pan tak wogóle to co robi lubi?

– Wątpliwości mną targały, gdy akceptowałem

“Nieeeeeeee!” krzyczało z moich trzewi, lecz zignorowałem.

– Nie chce Pan dramatów podobnych przeżywać?

Magiczną tabletkę “NIE” proszę zażywać.

Wybierać tylko to czym dusza śpiewa

To nie Pan wybiera, wybierają trzewia.

Czterej pancerni i pies

Pancerny 1 (PROJEKTOR)

Ja to sposród was mam najgorzej

Czekam i czekam, na łasce bożej

Aż zaprosicie, łaskę zrobicie

Wykorzystacie i porzucicie

Pancerny 2 (GENERATOR)

Ty masz najgorzej bracie kochany?

To ja wciaż czuje się wykorzystany

Zrób to, zrób tamto, wciąż dla kogoś robię

Nie mam nawet czasu pomyśleć o sobie

Pancerny 3 (MANIFESTUJACY GENERATOR)

Weź mnie nie osłabiaj to ja siedzę w dole

Myslałem, że mogę, chciałem być idolem

Szybkością i celem wszystkich was przegonię

Co z tego skoro i tak siedzę na ogonie

Pancerny 4 (REFLEKTOR)

Bracia kochani, nie chcę wam przeszkadzać

Ani do klótni zbędnej doprowadzać

Wszyscy jesteśmy do bani, to się zwie depresja

Potrzebna nam bedzie niezła dekompresja

Pies (MANIFESTOR)

Przestańcie się kłócić łajzy, patałachy

Dalej ćwiczyć mi tu, bo poszarpię łachy

Co? Mam to odszczekać? A co mi zrobicie?

Przewróciło się w głowie, straszne jak bredzicie.

Już od zalążka, jeszcze w brzuchu matki
Niezmiernie niecierpliwił się
-No kiedy wyjdę, nie chce już tu siedzieć,
Jestem gotowy, no wypuśćcie mnie!

– Zaczekaj kochanie, to jeszcze nie moment
Dam ci znać, kiedy nadejdzie czas,
Pobaw sie teraz, popływaj, zrelaksuj
Się nie obejrzysz, wnet zobaczysz nas

Mantis Kung Fu Mistrz już w siódmym miesiącu
Podejmuje próbę uwolnienia się,
Mama w szoku. – Nie, to nie czas jeszcze!
Kung Fu Mantis z “matrix” wciaż siłuje się

W złości szaleje, wizje pogromu
Bezsilność i rozpacz, kopie mamę w brzuch
– Zaraz oszaleje, mnie tu przetrzymujesz!
Mama się cieszy, czuje w brzuchu ruch

Strateg pierwszej klasy, plan wyjścia planuje
Szybki jak Bruce Lee, nic go nie powstrzyma
Jednak coś mu drogę do wyjścia blokuje
Ten pas bezpieczeństwa, to ta pępowina.

Aż pewnego dnia drzwi się uchylają,
Mantis Kung Fu gotów, entuzjazm w zenicie
Wszystkie jego plany, nagle się spełniają
Bez wysiłku, w swoim czasie, wchodzi w nowe życie.

Wywiad z Johnem Lenonem Czystym Generatorem

“Kiedy miałem 5 lat matka powiedziała mi, że szczęście jest podstawą dobrego życia.”
Nie konto w banku, nie wykształcenie, lecz lekki sposób bycia
To droga przez las, rejs przez morze, przez wartką rzekę przeprawa
To dobry sen po cieżkiej pracy, satysfakcja, zabawa

“Kiedy poszedłem do szkoły, zapytali mnie kim chcę być jak dorosnę”.
W jakim zawodzie osiągnę sukces, przyciągnę spojrzenia zazdrosne
Lekarz, może prawnik, lub też nauczyciel,
Piekarz, kelner, sprzedawca, albo doręczyciel?

Pracowity jestem, wytrwały, cierpliwy
“Odpowiedziałem po prostu, że chcę być szczęśliwy”
Nie wiem co w przyszłości, nie opiszę słowem
Gdy życie zawoła, na pewno odpowiem
Wyrocznia delficka w świątyni ukryta
Tak lub nie odpowie, gdy mnie ktoś zapyta.

“Odpowiedzieli mi : – Chlopcze, nie rozumiesz pytania…”
Rozumiem, lecz nie jestem tu od zarządzania
Nie dla mnie szukanie czy inicjowanie,
Otwieranie projektów, marzeń ustawianie
Swoje miejsce w świecie wreszcie zrozumiałem
“To wy nie rozumiecie życia”- w końcu powiedziałem.

Bajka o Manitu Wielkim Manifestorze

Mani nie wierzy w boga, ani siły natury,

Gdyby mógł to sam by się stworzył

Ma żyłkę do dyktatury

Już będąc dzieckiem pił mleko od krowy,

Sam sobie zmieniał pieluchy

Nikogo nie słuchał, matki ani ojca, czyżby Mani był głuchy?

Ani głuchy ani niemy, takie po prostu maniery

Samotny wojownik, boleśnie skuteczny

Poznał tajniki kariery

Energia yang przez niego płynie, wpływowy jest i waleczny

Samotny jeździec apokalipsy, wydaje sie aspołeczny

O pomoc nigdy nie poprosi, wie co, gdzie, jak i kiedy

Reszta plemienia mu czasem zazdrości

Nie zazna on nigdy biedy

Gdy pomysł ma, wnet zrywa się

Drża czlonkowie plemienia,

Że co? że jak? o co chodzi? czy koniec już siedzenia?

Strach sieje i zniszczenie wciąż

Gromami rzuca ze złości

– Walczę nie „przeciw” ale „o”

brak czasu na zawiłości!

Co mu pomoże wyjść z matni tej, na nowo miłością zapałać?

Może po prostu, od dziś po śmierć, mówić, dopiero działać.